Elk jaar gaan we rond de kerst een dagje naar Amsterdam om ons te vergapen aan de kerstboom in de Bijenkorf en verder gezellig een dagje te shoppen in kerstsfeer.
Zo ook afgelopen donderdag. We hebben genoten!

Maar dan de reis… als de NS iets doet dan is het wel het reizen weer avontuurlijk maken.
De heenreis verliep redelijk, de bus miste net de trein waardoor we een half uur moesten wachten maar dat was de schuld van Connexxion. Gelukkig kon ik in dat half uur nog wat mooie plaatjes schieten aan de haven…

Terug was een ander verhaal. Waar de reis tussen Amsterdam en Enkhuizen normaal een krap uurtje duurt waren we nu “iets” langer onderweg.
Het begon bij Purmerend, de trein reed steeds langzamer tot we ongeveer snelheid stoomtrein bereikten. Er werd omgeroepen dat er een technische storing was, en ze hoopten dat we Hoorn zouden halen.
Niet dus.
En kilometer of vijf voor Hoorn stonden we stil, midden in een weiland. Het was al flink donker aan het worden. Het duurde en het duurde, heel af en toe werd er iets omgeroepen. Nee, het was nog niet opgelost (hadden we al begrepen) en ja, er werd van alles gedaan om het te verhelpen, er was zelfs een trein opgeroepen om ons eventueel te slepen. Af en toe liep er een monteur langs met een schroevedraaier en een bezorgde blik. Er was nog één kans, ze gingen de boel RESETTEN.
Dat bleek te betekenen dat de stroom werd uitgeschakeld, verwarming uit, luchtverversing uit, omroepsysteem uit en LICHT UIT. Het was buiten inmiddels donker geworden en in de trein was het nog donkerder. Alleen zo nu en dan een lichtje van een mobiele telefoon.
Tegenslag verbroedert, dat bleek maar weer want het was verder reuze gezellig in de coupé. De opmerkingen waren niet van de lucht, er werd veel gelachen. Mensen die iets eetbaars meehadden boden elkaar iets te eten. Ja je moet toch wat een uur lang in het donker. We maakten kennis met Jacob die naast ons zat.
Een man belde zijn vrouw: het is geel en blauw en het staat in een weiland… Nou wij dus.
En het ging wel even duren voor hij thuis zou zijn. Iemand opperde om even te roepen: wil je nog een biertje?
Er reden een paar treinen langs richting Hoorn en we hadden graag de oversteek gewaagd maar dat ging mooi niet door.
Eindelijk ging het licht weer aan (gelukkig eerst de helft want onze ogen waren inmiddels aan het donker gewend) en ja hoor, we gingen het weer proberen. Na 2x een halve meter te zijn opgeschoten en toen toch weer stil te staan ging de trein toch echt weer rijden. Heeeeeel langzaam maar we reden richting Hoorn. In Hoorn moest iedereen eruit want ze durfden het niet meer aan met deze trein. Allemaal in de trein aan de overkant van het perron, die barste haast uit zijn voegen maar we hadden transport.
Drie uur later waren we eindelijk in Enkhuizen, de bus reed natuurlijk niet, maar iemand was zo vriendelijk ons een lift aan te bieden en we werden keurig thuis afgezet.
Score:
Connexxion 3
NS 2
Medereizigers 10!

Nasleep: De NS betaald geld terug als je meer dan een half uur vertraging hebt.
Dat formulier kun je óf ophalen (niet bij ons in de stad maar 20 km verder, en daar heb je een duur treinkaartje voor nodig) óf je belt voor 10ct per minuut naar de klantenservice, die het heel druk heeft waardoor het heel lang duurt, om te horen dat het systeem niet werkt, ze kunnen me niet helpen. Bel later maar terug. Pen en papier hebben ze kennelijk nog niet van gehoord bij de NS klantenservice???
Alles kun je online regelen tegenwoordig, ook je treinkaartje printen en betalen, maar een simpel formulier online zetten gaat veel te ver voor de NS. Later op de dag wordt me na vele minuten beloofd dat ik een formulier krijg toegestuurd. Over ontmoedigingsbeleid gesproken.